VI-ta Tatarska Piątka
Nigdzie nie biega się tak ciężko jak u siebie. Dwa lata z rzędu było trudno o dobry bieg i nic się nie zmieniło tym razem. Wynika to przede wszystkim z prac organizacyjnych i nabiegania się przy przygotowaniu imprezy. Byłem umęczony. To przemarsz na cmentarz w stroju a to biegi dla dzieci i dziesiątki innych czynności do wykonania.
Początkowo miałem nie biec ale w ostateczności zdecydowałem się wystartować. Szkoda mi było. Nie miałem jak za bardzo się rozgrzać. Może z 5 minut kilka skłonów i dwie przebieżki. Usadowiłem się na starcie w pierwszej linii.
Miałem ścigać się ze szwagrem ale już przed startem wiedziałem, że nie jestem gotowy aby nawet z nim równo biec. Trudno dokopie mu w kolejnym starcie hehe
Wystartowałem ostro i dynamicznie tak aby mieć fajne zdjęcia.
Niestety prowadziłem tylko jakieś 100 metrów i zwolniłem a po 500 metrach zakwasiłem się.
Pierwszy kilometr zaszalałem 3:40 i rywalizacja skończyła mi się szybko. drugi po tym piachu już 4:00 i było ciężko.
Kolejni zawodnicy mnie mijali już od 3 km gdy słabłem, 4:30 to już katorga była i coraz słabiej mi się biegło. Brak przygotowania, zluzowanie diety robiło swoje.
Obudziłem się na ostatnich 100 metrach gdy odzyskałem chęć biegu i nie dałem się wyprzedzić zawodnikowi który mnie gnał. Sprint na ostatniej setce na nie wiele się zdał.
i czas 22:31 o którym szybko trzeba zapomnieć. Na tyle tylko dąłem rady. Dało mi to 23 miejsce na 124 osoby. Oj zmęczyłem się. Otrzymałem ładny medal wypalony z gliny. Wygrał o ułamki sekund Marek Jaroszuk z Łomaz. Oto wyniki
